011
پر پروازم روياي سپيدم گل بهشتي مامان من هنوز يك زنم فقط يك زن تنها يك خط قرمز كوچك بود ،15 دقيقه بهش ذل زدم شايد تغييري كند...اما!!!!!!! عزيزم هنوز تويي وجود ندارد... باز هم انتظار مي كشم تا شنبه... شايد بيايييييييييييييي هستي مادر نميداني اون دقايق چه احساسي داشتم نمي داني چه سخت در انتظار دومين خط بودم وسخت تر زماني بود كه بي بي چك را با نا اميدي دور انداختم كاش بيايي مي خواهمت نازنينم اشك بي امان مي آيد و من نمي دانم چه گونه مي شود لحظات بي تو بودن را تاب آورد... اميدم ...نا اميدم نكن دوستت دارم من و بابايي ديشب ساعت يك مامان جون و باباجون و خاله نگين و دايي احمدرضا رو برديم فرودگاه تا...