پایان یک ماهگی

عزیزم

نفسم 

متین ه خوش آهنگم

پسر دردانه ی من یک ماهه شده و دوره ی نوزادیش تموم شده است. برا خودش مردی شده، آقا شده. مامان فدای خنده ها و ناز و ادات عروسک.

خدا رو شکر می کنم بابت شب بیداری ها، خنده ها، شیردادن ها، پمپرز عوض کردن ها.

مادری...

چند روزی هست که خنده ها و لبخندهای قشنگت تو بیداری هم مهمون لبای نازت می شن.

وزن نازنینت 4 کیلو و قدت هم 54 سانتی متر شده عزیزم.

خدا نکنه که وقتی گرسنه هستی خوابت هم بیاید، اون وقت است که حسابی بی طاقت می شوی... به صورتی که اصلا نمی توانی شیر بخوری! مامان حسابی ناراحت می شه و دلش میگیره.

بعد از زایمان کمی حساس شده ام ، دلم می خواهد قوی باشم ولی کمی بیش از حد دل نازک شده ام. و وقتی شما به خواب می روی من همش دلم شور می زند و 100 بار نگاهت می کنم... حتی وقتی می خواهم کار های خانه را انجام دهم دائما به شما سر می زنم و برخی مواقع هم صدای گریه ات را می شنوم و به سمتت پرواز می کنم اما می بینم شما خواب فرشته ها رو می بینی گلکم.

سه شنبه 19دی ماه

روز خواستگاری خاله نگین بود و شما آرامترین پسر کوچولوی دنیا ، داماد برایش یه دسته گل بزرگ آورده بود وقتی داد دسته خاله من دیدم داره تلوتلو می خوره انقدر سنگین بود به دایی علی اشاره کردم تا زود از دستش بگیره...

20 دی ماه  بالاخره حلقه ات افتاد و شما دومین مرحله دردناک رو هم پشت سر گذاشتی قهرمان کوچولوی من.

21 دی ماه به یمن 1 ماهگی شما یه جشن کوچولو گرفتیم