هفته چهارم
گل پسرم
کاکل به سرم
حالا دیگر یک مادر "دائم النگران" هستم! همش از خودم می پرسم این دونه های ریز روی چونه اش هنوز خوب نشده، یعنی مشکلی نداره؟ پستونک می خوره عیبی نداره؟ خوب وزن می گیره؟ قدش چه طور، طبیعیه؟
13دی ماه ختنه ات کردیم . تو جیغ می کشیدی و من رنج ، تو گریه می کردی و من به پهنای صورت اشک می ریختم. فقط پروردگار عالمیان می داند که من چه کشیدم عزیزکم، پاره ی تنم، متین نازم.
از بعد از ختنه شدنت گویی صدایت باز شده است و چشمه ی اشک هایت روان. دونه ی انار شیرینم چشمان بارانی و چونه ی لرزانت مرا مجنون می کند .
وقتی به آویزهای بالای سرت عکس العمل نشان می دهی من و بابا با هر حرکتت دلمان غنج می رود. اکثر ساعت شبانه روز را در خواب به سر می بری ، گاهی هم جوری در خواب قهقهه می زنی که شکمت قشنگ بالا و پایین می رود.
عـــــــاشقتم گلکم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی