032

گیلاس شیرین درخت وجودم

غزل خوش طنین دنیای ما

هوای تازه زندگی مامان و بابا

لحظه معجزه فرا خواهد رسید و من کودک کوچکم را که از آسمان به زمین آمده در دستان ضعیف خود پذیرا خواهم شد. شمارش معکوس شروع شده است، تنها 10 روز دیگر باقیست. دلم برای موج مکزیکی های درونم تنگ خواهد شد، برای ضربه های گاه و بی گاهت ، برای فشار های بی امانی که با پاشنه پایت به شکمم وارد می کنی، برای سکسه کردن هایت که حتی از روی لباس هایم هم نمایان می شود برای تک تک لحظات دونفره مان دلتنگ خواهم بود، می دانم!

دیگر موقع حرکت کردن نفس نفس می زنم، نشستنم بیش از 15 دقیقه باشد کمر درد بی امانی می گیرم.  

منهای ترسهایم از زایمان، یکی از احساسات عجیب و غریبی که دارم این است که پس ازبه دنیا آمدنش مجبورم او را با دنیا تقسیم کنم. هر چه پیش برود نیز فاصله اش با ما بیشتر می شود. همبازیها، همکلاسی ها، همکاران، همسر و فرزندانش او را از من دور خواهند کرد. پسرکم مثل یک ماهی کوچک از دستم لیز می خورد و راه خود را در اقیانوس زندگی دنبال خواهد کرد. می دانم که نمی توانم و نباید خودخواه باشم. می دانم که برای رشد و تکاملش باید پر پرواز بگشاید.

دلبند من، برو و خوشبخت باش. برو با همبازیهایت بازی کن. عاشق شو. سفر برو. امیدوارم تجربیات زندگیت غنی، پربار و رنگی باشد.

مسافر کوچولوی من، همیشه بدان و مطمئن باش که من دیوانه وار دیوانه وار دیوانه وار می پرستمت. همیشه آغوش من حتی اگر پیر و کوچک و فرتوت هم شود، برای تو باز است.

مستاجر خوشگل من!

مهلت قرارداد اجاره نه ماهه تو در حال سر آمدن است. به زودی در 20 آذر با مامور تخلیه سروقتت می آیم. اما از آنجایی که موجر مزبور عاشق دلخسته مستاجر کوچک نازش شده است، خودش اقدام به پیدا کردن خانه ای دیگر برای مشارالیه نموده است: آدرس جدید: دو کوچه بالاتر از آدرس قبلی، سمت چپ، قلب موجر!  

به زودی، از زیر قلبم تو را به روی قلبم خواهم آورد. قدمت روی شاه نشین چشم من، عسلک من.